Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου




Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου (1953) – Τ. Λειβαδίτης

Ο θάνατος περιοδεύει τον κόσμο με τη μάσκα ενός στρατηγού.
Τα μάτια μας θα ζήσουνε και πέρα από το θάνατό μας
για να κλαίνε.
Φυσάει.

Τα μέγαρα ρίχνουν έναν ίσκιο βαρύ που σπάει τη ραχοκοκαλιά μας
Τρέχουν οι δρόμοι λαχανιασμένοι
Τα παραμύθια είναι τυφλά
Φυσάει

Φυσάει μέσα από τα τρύπια βρακιά των ανέργων
Φυσάει
Φυσάει μέσα στην οργισμένη καρδιά του λαού

Ο άνεμος μπερδεύει τους δρόμους τις χρονολογίες τα πρόσωπα
Παρασέρνει τη σκόνη απ’ τα πεδία των μαχών
Αυτή η σκόνη θάβει σιγά σιγά την Ευρώπη

Τα χέρια τους είναι έτοιμα να σώσουνε τον κόσμο
Εις τους αιώνας των αιώνων

Ερχόμαστε
Παραμερίστε
Κατεβαίνουμε σαν μια χιονοστιβάδα που όσο κατηφορίζει μεγαλώνει

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

Τραγουδάω…

Για ότι ξεκινάει…
Για ότι δεν σταματάει…
Για ότι επιβιώνει…
Για ότι ξέρει να αγωνίζεται…








Γεννιόμαστε σαν λύκοι και πεθαίνουμε σαν τα σκυλιά
κι η ζωή είναι εφιάλτης, σταματάει μονάχα όταν ξυπνάς
Έχω δει οργή και πόνο κι αμαρτία
μα μπορείς ν' ανακαλύψεις μόνος σου τον κόσμο

Ταξιδεύουμε για νέα εποχή
και θα ψάχνουμε για πάντα
κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ
Μα-νι-φέ-στο

Γεννιέσαι, μεγαλώνεις και μετά πεθαίνεις
και μοιάζει να' ναι αδύνατο μα εγώ πιστεύω
παρόλα αυτά που ξέρω κάτι μας ενώνει
οι λύκοι που γλιτώσανε απ' το κυνήγι
και κατεβαίνουνε στην πόλη λυσσασμένοι

Ταξιδεύουμε για νέα εποχή
και θα ψάχνουμε για πάντα
κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ
Μα-νι-φέ-στο

Στείλτε αυτό το μήνυμα στο δύο χιλιάδες
μη φοβάσαι για ότι έρθει
χόρεψε και κοίτα ίσια μπροστά
Μα-νι-φέ-στο

Ταξιδεύουμε για νέα εποχή
για μια νέα εποχή
με καινούργιους μύθους και ρυθμούς
Μα-νι-φέ-στο

Ο Φαντασιόπληκτος

Ένα έργο…

Ένας πρωταγωνιστής…

Ένας μονόλογος…

Ένα παραλήρημα…

Θεωρίες συνωμοσίας….

Παραλογισμός…

Μια παράσταση με ένα πρωταγωνιστής…



Θεόδωρος Πάγκαλος !!!!