Μάτια δικά μου




Αυτά τα μάτια ανήκουν σε εμένα.





Τα μάτια του έρωτα μου, του άντρα της ζωής μου. Τα μάτια που με κάνουν και λάμπω όταν με κοιτάνε.



Της μανούλας μου τα μάτια τα αγαπημένα.



Και φυσικά ο άντρας πρότυπο για εμένα, ο μπαμπάς μου!!!!



Αυτό είναι το Αννάκι μου, η αδελφούλα μου η ξενιτεμένη. Την πλάνεψε η μάγισσα Κρήτη και τώρα εμείς δεν την βλέπουμε.



Κώστας, ο μεγάλος αδελφός, ο προστάτης, το καμάρι μας.



Η άλλη μου αδερφή. Η όμορφη γυναίκα του αδερφού μου, η Τόνια.



Βασίλης, ο πρώτος άγγελος που ήρθε στη ζωή μας για να μας δώσει χαρά. Το πρώτο ανιψάκι μου.



Γεωργία, τα πιο όμορφα μάτια. Η μικρή ναζιάρα κόρη του αδερφού μου. Ο δεύτερος άγγελος.



Σοφία η τσαχπίνα.



Έμω η παιχνιδιάρα.



Σίσσυ ή ψυχολόγος .



Sami ο αγωνιστής. Πάντα πίστευα ότι τα Αραβικά μάτια είναι τα πιο ωραία, πόσο μάλλον τα μάτια ενός Παλαιστινίου που έχουν δει τόσα και τόσα και όμως χαμογελάνε!




Όταν νυχτώνει αλλάζουν δρόμο τα ποτάμια και, ανάμεσα απ' τα μάτια σου, περνάνε στα τραγούδια.

7 σχόλια:



Unknown είπε...

πολύ όμορφα μάτια όλων σας..να τα χαίρεσαι ...ωραία ανάρτηση ...
νάσαι καλά πολύ ωραίο

mariw είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Να είσαι και εσύ καλά, πάντα!!!

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Μαριώ μου καλησπέρα! Τί κάνεις? Χάθηκα λόγω πολλής δουλειάς και τελευταία δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο αλλά προσπαθώ να το παλέψω :)
Ελπίζω να είσαι καλά.

Πολύ όμορφη ανάρτηση... και μόνο σα σκέψη υπέροχη. Να ΄σαι καλά και να χαίρεσαι τους αγαπημένους σου, και να σε χαίρονται κι εκείνοι!

Φιλάκια πολλά!

mariw είπε...

Χρόνια και ζαμάνια Σουζάνα μου. Άντε καλώς μας ήρθες πάλι. Καιρός να αρχίσεις να γράφεις πάλι, δεν νομίζεις;
Φιλάκια πολλά, χάρηκα που σε διάβασα.

MOLEMOU είπε...

NA TOUS XERESE OLOUS KAI NA EINAI PANTA KALA KAI PANTA ME XAMOGELO-KALHMERA APO TO MONAXO

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Μπα, δυστυχώς δεν το βλέπω να τα καταφέρνω, το μόνο που προλαβαίνω να κάνω όταν γυρίζω σπίτι είναι να κοιμάμαι. :) Καλά είναι τα μωράκια αλλά πολύ κουραστικά.
Eσύ πώς τα πας με τη δουλειά? Ελπίζω να τα πούμε σύντομα. Κι αν κατέβεις Αθήνα καμιά βόλτα ρίξε μνμ να πάμε για καφεδάκι. Φιλιά!

thomai είπε...

Mariw μου,

πολλή ωραία η ανάρτησή σου και συγκινητική.
Ελπίζω να είστε όλοι αγαπημένοι σαν οικογένεια και πάντα γεροί.

Φιλιά πολλά